Terwijl de verbondstheologie Gods handelen met de schepping als één ononderbroken lijn van Adam tot aan de Jongste Dag ziet, gaat het dispensationalisme uit van een “leer der bedelingen”. Daarin worden verschillende fasen, met elk specifieke kenmerken, onderscheiden in Gods totale plan. Naar analogie van de scheppingsdagen. De Heer kan een regime – zoals dat van de wet – instellen, maar ook weer beëindigen. Ook begon Hij soms nieuwe onderdelen van Zijn plan naast, of parallel aan, al bestaande principes. Voor het dispensationalisme bestaan goede bijbelse gronden. Minstens twee bedelingen worden in het Nieuwe Testament met name genoemd. Een verschil met de verbondstheologie is dat die geen helder bijbels perspectief heeft voor de huidige wereld. Ook biedt zij geen duidelijk onderscheid tussen (de beëindigde periode van de) wet en genade.