Jacob Klein Haneveld.
(7 juni 1918 – †29 april 1988)
Hoewel Stichting Het Morgenrood in 1968 is opgericht, stamt het werk eigenlijk al uit de tijd vlak na de Tweede Wereldoorlog. Reeds in 1945 werd een eerste jeugdkamp georganiseerd door Jacob Klein Haneveld aan wie de oprichting en het bestaan van Het Morgenrood onlosmakelijk verbonden is. In 1947 hield hij een tentcampagne in een oude legertent, die eerder dat jaar gebruikt was voor een jeugdweek.
In die ruim twintig jaren vóór de oprichting van de stichting waren er al vele jeugdkampen en tentevangelisatieacties gehouden. Ook startte in 1960 de Morgenrood-brochurereeks en werd in 1965 begonnen met de schriftelijke Morgenrood-bijbelcursus, waarvan er in de loop der jaren ruim 6500 zijn verspreid! Een schatting van het aantal Morgenrood-brochures (nu de Morgenrood-boekjes) dat sinds de start in 1960 verspreid is, brengt ons op zo’n miljoen stuks! Het waren en zijn nog altijd ‘Papieren Predikers’ zoals Jacob Klein Haneveld ze noemde; ‘predikers’ van de waarheid van Gods Woord.
Dit laatste is trouwens altijd het belangrijkste kenmerk geweest – en nog! – van het werk van Het Morgenrood. Telkens weer staat de vraag voorop: wat leert de Bíjbel? Vandaar ook ons centrale motto: ‘Gods Woord geeft antwoord’. Daarbij speelt het plan van God een belangrijke rol. Immers hoe zou je kunnen weten wat God van jou als gelovige verwacht, als je geen zicht hebt op de verschillende tijden in Zijn plan? Hoe ooit wandelen in overeenstemming met de roeping waarmee God óns geroepen heeft, als je niet op de hoogte bent van wat die roeping precies inhoudt?
Het ‘Morgenrood’
Voor de naam van Het Morgenrood moeten we dus al terug naar 1960. De naam verwijst naar de wederkomst van de Heere Jezus Christus, Die in de Bijbel ook wel omschreven wordt als de “Zon der gerechtigheid”. Morgenrood zien we vóór de zon opkomt. Zo gebeurt het werk van Het Morgenrood in het licht van de (weder)komst van hét Licht der wereld: Jezus Christus.
Oprichting
Vele vrijwilligers hielpen mee in de werktakken zoals die in de jaren ’40, ’50 en ’60 van de vorige eeuw waren ontstaan. Daarnaast waren er ook die steeds structureler een bijdrage leverden aan Het Morgenrood. Twee namen die hier niet kunnen ontbreken, zijn die van Wim Griffioen en Klara van Dijk-Engi. De eerste nam veel van de organisatorische werkzaamheden op zich en was een echte manager die zich op een gegeven moment full-time aan het Morgenroodwerk wijdde. Mevrouw Van Dijk hielp Jacob Klein Haneveld in allerlei administratieve werkzaamheden, vooral binnen het kader van de Morgenroodreeks en de bijbelvakanties en -conferenties.
Op 29 februari 1968 werd de stichting officieel ingeschreven in het stichtingenregister. De drie oprichters waren Jacob Klein Haneveld, Wim Griffioen en Klara van Dijk-Engi. De belangrijkste reden voor de oprichting was toch wel de zorg om de voortgang van het werk. Overigens riepen de drie oprichters van Het Morgenrood later nog de stichtingen ‘Israël en de Bijbel’ en ‘De Toevlucht’ (nu bekend onder de naam ‘Het Vierhouterbos’) in het leven.
Het werk gaat door
Zo’n 20 jaar na de oprichting van Het Morgenrood – eind tachtiger jaren – trok Jacob Klein Haneveld diverse jongere krachten (allen oud-studenten van de Evangelische Bijbelschool waar hij medeoprichter van was) aan, die binnen de stichtingen het werk begonnen over te nemen. Dat was ook nodig. Want in 1985 was Wim Griffioen ontslapen. Daarover schreef Jacob Klein Haneveld in mei 1985: “Door het heengaan van mijn vriend en broeder in de Heer, Wim Griffioen, heeft ook de stichting Het Morgenrood een zeer gevoelig en onvoorstelbaar verlies geleden”. Veel van de kennis over de ‘ins and outs’ van het werk was weg, maar gelukkig hebben o.m. de bestuursleden van de stichting de schouders eronder gezet. Kort voor zijn heengaan had Wim tegen Jacob gezegd: ‘Het werk moet doorgaan!’. Deze woorden herhaalde Jacob Klein Haneveld zelf drie jaar later – in de weken voor zijn eigen heengaan op 29 april 1988 – met klem en diverse malen, zo schrijft Peter Slagter in de TijdseinPost van juni 1988. Peter Slagter was door Jacob Klein Haneveld eind 1987 gevraagd om vice-voorzitter te worden van het Morgenroodbestuur. Begin 1987 werd Hoite Slagter gevraagd door Evert Klein Haneveld (destijds bestuurssecretaris en -penningmeester) – die met name de organisatie van het tentwerk behartigde sinds het heengaan van Wim Griffioen – om voor de stichting te komen werken. Na het heengaan van Jacob Klein Haneveld werd Peter voorzitter en eind 1991 werd Hoite directeur.
Het Woord was voor Jacob Klein Haneveld belangrijker dan menselijke inzichten. Hij zei destijds tegen Peter Slagter: “Je hebt je eigen bediening, jij bent verantwoordelijk voor datgene wat jij voor de Heere moet doen. God heeft geen stichtingen geroepen, God heeft mensen geroepen en jij bent daar één van. Jij moet je eigen weg gaan. Zorg dat je altijd afhankelijk bent van de Heere en niet van mensen”. Zo stond hij tegenover elke werker. Deze gezindheid heeft ons altijd erg veel vrijmoedigheid gegeven om te leven en te verkondigen in overeenstemming met het inzicht dat we mogen hebben vanuit Gods Woord.
Wie aan Bijbelstudie doet, ontkomt er niet aan dat hij voortdurend zijn inzicht moet bijstellen. Jacob Klein Haneveld heeft eens gezegd:
“Als ik toen geweten had, wat ik nu weet, had ik die brochure destijds niet geschreven …”
Bron: Het Morgenrood
https://www.bijbelspanorama.nl/